ماه من!

غم و اندوه، اگر هم روزی مثل باران بارید یا دل شیشه ای ات از لب پنجره عشق زمین خورد و شکست با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن و بگو با دل خود که خدا هست، خدا هست ... او همانی ست که در تارترین لحظه شب راه نورانی امید نشانم می داد ... ماه من! غصه اگر هست بگو تا باشد معنی خوشبختی، بودن اندوه است این همه غصه و غم این همه شادی و شور چه بخواهی و چه نه! میوه یک باغند همه را با هم و با عشق بچین... ولی از یاد مبر ! پشت هر کوه بلند سبزه زاری ست پر از یاد خدا و در آن باز کسی می خواند که خدا هست خدا هست ...